A pustynia stała się miastem

Monografia autorstwa wybitnego angielskiego badacza, Derwasa Jamesa Chitty’ego (1901–1971), którą polski czytelnik właśnie otrzymuje, należy bez wątpienia do klasyki historiografii zajmującej się dziejami monastycyzmu na Bliskim Wschodzie. Ruch monastyczny, który z wielką dynamiką rozwinął się w Egipcie na przełomie III i IV w., bardzo szybko zaczął oddziaływać na inne regiony późnostarożytnego świata i już w ciągu IV w. przeniknął na zachód Europy. Równocześnie przyciągnął sporą ilość przedstawicieli kultury łacińskiej, którzy z terenów Italii i Galii udawali się na Wschód, najczęściej zaczynając swą nową drogę życia właśnie w Egipcie. Niektórzy pozostawali tam na całe życie, inni osiedlali się następnie w Palestynie, a jeszcze inni wracali potem do swoich krajów, propagując tam nowe idee. Siła tego oddziaływania jest wielkim fenomenem w skali nie tylko religijnej. Szereg bowiem tekstów powstałych w tych środowiskach monastycznych zalicza się do klasyki piśmiennictwa łacińskiego.